diff --git a/translations/fa-farsi/section1-temp.md b/translations/fa-farsi/section1-temp.md
index f14400d..7c37b26 100644
--- a/translations/fa-farsi/section1-temp.md
+++ b/translations/fa-farsi/section1-temp.md
@@ -585,6 +585,7 @@ TypeError: unhashable type: 'dict'
>>> len(another_set)
2
```
+
پس بیثباتی تو این رفتار به خاطر اینه که مقدار `another_ordered_dict in another_set` برابر با `False` هست چون `ordered_dict` از قبل داخل `another_set` هست و همونطور که قبلا مشاهده کردید، مقدار `ordered_dict == another_ordered_dict` برابر با `False` هست.
---
@@ -788,3 +789,219 @@ False
- در مثال بالا، عبارت `(not None)` برابره با مقدار `True` از اونجایی که مقدار `None` در زمینه boolean به `False` تبدیل میشه. پس کل عبارت معادل عبارت `'something' is True` میشه.
---
+
+
+### ▶ یک بازی دوز که توش X همون اول برنده میشه!
+
+
+```py
+# بیاید یک سطر تشکیل بدیم
+row = [""] * 3 #row i['', '', '']
+# حالا بیاید تخته بازی رو ایجاد کنیم
+board = [row] * 3
+```
+
+**خروجی:**
+
+```py
+>>> board
+[['', '', ''], ['', '', ''], ['', '', '']]
+>>> board[0]
+['', '', '']
+>>> board[0][0]
+''
+>>> board[0][0] = "X"
+>>> board
+[['X', '', ''], ['X', '', ''], ['X', '', '']]
+```
+
+ما که سهتا `"X"` نذاشتیم. گذاشتیم مگه؟
+
+#### 💡 توضیحات:
+
+وقتی متغیر `row` رو تشکیل میدیم، تصویر زیر نشون میده که چه اتفاقی در حافظه دستگاه میافته.
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+و وقتی متغیر `board` رو با ضرب کردن متغیر `row` تشکیل میدیم، تصویر زیر به صورت کلی نشون میده که چه اتفاقی در حافظه میافته (هر کدوم از عناصر `board[0]`، `board[1]` و `board[2]` در حافظه به لیست یکسانی به نشانی `row` اشاره میکنند).
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+ما میتونیم با استفاده نکردن از متغیر `row` برای تولید متغیر `board` از این سناریو پرهیز کنیم. (در [این](https://github.com/satwikkansal/wtfpython/issues/68) موضوع پرسیده شده).
+
+```py
+>>> board = [['']*3 for _ in range(3)]
+>>> board[0][0] = "X"
+>>> board
+[['X', '', ''], ['', '', ''], ['', '', '']]
+```
+
+---
+
+
+### ▶ متغیر شرودینگر *
+
+
+
+```py
+funcs = []
+results = []
+for x in range(7):
+ def some_func():
+ return x
+ funcs.append(some_func)
+ results.append(some_func()) # note the function call here
+
+funcs_results = [func() for func in funcs]
+```
+
+**خروجی:**
+```py
+>>> results
+[0, 1, 2, 3, 4, 5, 6]
+>>> funcs_results
+[6, 6, 6, 6, 6, 6, 6]
+```
+
+مقدار `x` در هر تکرار حلقه قبل از اضافه کردن `some_func` به لیست `funcs` متفاوت بود، ولی همه توابع در خارج از حلقه مقدار `6` رو برمیگردونند.
+
+2.
+
+```py
+>>> powers_of_x = [lambda x: x**i for i in range(10)]
+>>> [f(2) for f in powers_of_x]
+[512, 512, 512, 512, 512, 512, 512, 512, 512, 512]
+```
+
+#### 💡 توضیحات:
+* وقتی یک تابع رو در داخل یک حلقه تعریف میکنیم که در بدنهاش از متغیر اون حلقه استفاده شده، بست این تابع به *متغیر* وصله، نه *مقدار* اون. تابع به جای اینکه از مقدار `x` در زمان تعریف تابع استفاده کنه، در زمینه اطرافش دنبال `x` میگرده. پس همه این توابع از آخرین مقداری که به متغیر `x` مقداردهی شده برای محاسباتشون استفاده میکنند. ما میتونیم ببینیم که این توابع از متغیر `x` که در زمینه اطرافشون (*نه* از متغیر محلی) هست، استفاده میکنند، به این صورت:
+
+```py
+>>> import inspect
+>>> inspect.getclosurevars(funcs[0])
+ClosureVars(nonlocals={}, globals={'x': 6}, builtins={}, unbound=set())
+```
+
+از اونجایی که `x` یک متغیر سراسریه (گلوبال)، ما میتونیم مقداری که توابع داخل `funcs` دنبالشون میگردند و برمیگردونند رو با بهروز کردن `x` تغییر بدیم:
+
+```py
+>>> x = 42
+>>> [func() for func in funcs]
+[42, 42, 42, 42, 42, 42, 42]
+```
+
+* برای رسیدن به رفتار موردنظر شما میتونید متغیر حلقه رو به عنوان یک متغیر اسمدار به تابع بدید. **چرا در این صورت کار میکنه؟** چون اینجوری یک متغیر در دامنه خود تابع تعریف میشه. تابع دیگه دنبال مقدار `x` در دامنه اطراف (سراسری) نمیگرده ولی یک متغیر محلی برای ذخیره کردن مقدار `x` در اون لحظه میسازه.
+
+```py
+funcs = []
+for x in range(7):
+ def some_func(x=x):
+ return x
+ funcs.append(some_func)
+```
+
+**خروجی:**
+
+```py
+>>> funcs_results = [func() for func in funcs]
+>>> funcs_results
+[0, 1, 2, 3, 4, 5, 6]
+```
+
+دیگه از متغیر `x` در دامنه سراسری استفاده نمیکنه:
+
+```py
+>>> inspect.getclosurevars(funcs[0])
+ClosureVars(nonlocals={}, globals={}, builtins={}, unbound=set())
+```
+
+---
+
+
+### ▶ اول مرغ بوده یا تخم مرغ؟ *
+
+1\.
+```py
+>>> isinstance(3, int)
+True
+>>> isinstance(type, object)
+True
+>>> isinstance(object, type)
+True
+```
+
+پس کدوم کلاس پایه "نهایی" هست؟ راستی سردرگمی بیشتری هم تو راهه.
+
+2\.
+
+```py
+>>> class A: pass
+>>> isinstance(A, A)
+False
+>>> isinstance(type, type)
+True
+>>> isinstance(object, object)
+True
+```
+
+3\.
+
+```py
+>>> issubclass(int, object)
+True
+>>> issubclass(type, object)
+True
+>>> issubclass(object, type)
+False
+```
+
+
+#### 💡 توضیحات
+
+- در پایتون، `type` یک [متاکلاس](https://realpython.com/python-metaclasses/) است.
+- در پایتون **همه چیز** یک `object` است، که کلاسها و همچنین نمونههاشون (یا همان instance های کلاسها) هم شامل این موضوع میشن.
+- کلاس `type` یک متاکلاسه برای کلاس `object` و همه کلاسها (همچنین کلاس `type`) به صورت مستقیم یا غیرمستقیم از کلاس `object` ارث بری کرده است.
+- هیچ کلاس پایه واقعی بین کلاسهای `object` و `type` وجود نداره. سردرگمی که در قطعهکدهای بالا به وجود اومده، به خاطر اینه که ما به این روابط (یعنی `issubclass` و `isinstance`) از دیدگاه کلاسهای پایتون فکر میکنیم. رابطه بین `object` و `type` رو در پایتون خالص نمیشه بازتولید کرد. برای اینکه دقیقتر باشیم، رابطههای زیر در پایتون خالص نمیتونند بازتولید بشن.
+ + کلاس A یک نمونه از کلاس B، و کلاس B یک نمونه از کلاس A باشه.
+ + کلاس A یک نمونه از خودش باشه.
+-
+- این روابط بین `object` و `type` (که هردو نمونه یکدیگه و همچنین خودشون باشند) به خاطر "تقلب" در مرحله پیادهسازی، وجود دارند.
+
+---
+
+
+### ▶ روابط بین زیرمجموعه کلاسها
+
+**خروجی:**
+```py
+>>> from collections.abc import Hashable
+>>> issubclass(list, object)
+True
+>>> issubclass(object, Hashable)
+True
+>>> issubclass(list, Hashable)
+False
+```
+
+ما انتظار داشتیم که روابط بین زیرکلاسها، انتقالی باشند، درسته؟ (یعنی اگه `A` زیرکلاس `B` باشه و `B` هم زیرکلاس `C` باشه، کلس `A` __باید__ زیرکلاس `C` باشه)
+
+#### 💡 توضیحات:
+
+* روابط بین زیرکلاسها در پایتون لزوما انتقالی نیستند. همه مجازند که تابع `__subclasscheck__` دلخواه خودشون رو در یک متاکلاس تعریف کنند.
+* وقتی عبارت `issubclass(cls, Hashable)` اجرا میشه، برنامه دنبال یک تابع "غیر نادرست" (یا non-Falsy) در `cls` یا هرچیزی که ازش ارثبری میکنه، میگرده.
+* از اونجایی که `object` قابل هش شدنه، ولی `list` اینطور نیست، رابطه انتقالی شکسته میشه.
+* توضیحات با جزئیات بیشتر [اینجا](https://www.naftaliharris.com/blog/python-subclass-intransitivity/) پیدا میشه.
+
+---